De spanning stijgt...

Voor mensen als wij die niet vaak vliegen, is zo'n hele reis best een uitdaging. Maar op Schiphol ging alles soepeltjes. Nog even lekker de tijd voor Hollandse koffie, maar daardoor nauweliijks tijd voor tax free shopping (sorry, Niels). En toen zaten we in het vliegtuig. Niels mocht natuurlijk bij het raam, want het was voor hem de eerste keer vliegen. Het tweede deel van de vlucht (Dublin - New York JFK) zat niemand bij het raam, maar wel allemaal in de kou van de airco. En Mark naast een vervelende man en de wc!
Maar met de muziek (hoe wist Aer Lingus dat ik van Barbra Streisand hou?) en films en de onderbreking voor het eten, kwamen we al die uren wel door. En toen waren we dan ècht in de States! De koffers waren allemaal mee gekomen en na even wachten zaten we in de bus naar New York City! Toen we landden was het nog licht, maar inmiddels was de zon onder gegaan en tegen die donkere achtergrond zagen we ineens het Empire State Building in paarsige kleuren oplichten! Wauw! Voor we het wisten stonden we met onze koffers middenin Manhattan en bleek ons appartement vlak bij het Empire State en Times Square... en erg krap voor z'n vijven.
Ondanks dat iedereen moe was (inmiddels al bijna 24 uur wakker) wilden we allemaal toch nog even de sfeer van de stad inademen (niet overal even fris) en hebben we ons verbaasd over de continu toeterende auto's en ons vergaapt aan de enorme lichtreclames.
Daarna moest iedereen een plekje zoeken om te slapen in een van de krakende bedden en bij de keihard loeiende airco. De eerste nacht in New York viel niet mee....